4201เข้าชม
0ตอบกลับ

ยามอาทิตย์อัศดง..เหมือนชีวิตที่ดำรงอยู่ไม่นาน... [คัดลอกลิงค์]

ถอยกลับ ถัดไป ดูที่ระบุไว้

ออฟไลน์ watkaeng

ระดับ : ผู้ดูแลระบบ

UID: ผู้ใช้ลำดับที่ 6

เพศ : ชาย

โพสต์ : 2068

สำคัญ : 0

เงิน : 2020 (บาท)

ความดี : 1047 (แต้ม)

เครดิต : 2061 (แต้ม) [เติม]

จิตพิสัย: 997 (แต้ม)

EXP:

41.36%

ติดตาม ข้อความ

เหรียญ

ดูเหรียญทั้งหมด

เฉพาะโพสต์แรก ลำดับปกติ เครื่องมือ ลิงก์โพสนี้ โพสต์เมื่อ: 2013-02-23 14:27:48: 2013-02-23 จำนวนผู้เข้าชม: 4201 ท่าน

ถ้าเรามองเรื่องชาตินี้ชาติหน้าให้แคบเข้ามา...เมื่อโมงยามแห่งวันสิ้นไปก็เหมือนกันเราได้ตายไปแล้วชาติหนึ่ง...ก่อนนอน ก่อนตาย ทบทวนกันดีไหม..ว่าชาตินี้วันนี้ทำอะไรดีดีที่เป็นบุญกุศลบ้าง..หรือได้พัฒนาตนเองในด้านดีอะไรบ้าง...เพราะพรุ่งนี้ก็จะเหมือนวันนี้ หรือชาตินี้ ถ้าวันนี้ทำอะไรดีดีก็จะเติมเต็มแก่ตนในวันพรุ่งนี้ เหมือนว่าชาตินี้สร้างบารมีไว้ ชาติต่อไปก็จะสานต่อตามได้ทำและอธิษฐานตั้งปณิธานไว้..เช่นพระโพธิสัตว์เจ้าทั้งหมายที่มีเป้าหมายแห่งชีวิตที่แน่นอน แต่ถ้าเป็นปุถุชนก็ล้มลุกคลุกคลาน...แต่ถ้าเป็นอันธพาลก็มีชีวิตที่ไม่แน่นอนสุดแต่กิเลสคือความโง้เขลาจะจูงจมูกไป...ผ่านไปกี่วัน นานไปกี่ชาติก็ไม่ฉลาดขึ้น...

ระหว่างเดินทางไปปิดทองที่วัดไร่ดอน(เขากิ่ว)ถนนสายบ้านลาด ยามเย็น เห็นพระอาทิตย์อัศดง ผู้คนกลับจากนา นกกาบินสู่รังนอน...บรรยายกาศชนบท ดวงทิตย์สวย ๆ ยังมีให้เห็นอยู่เลยเก็บภาพนี้ไว้...