| watkaeng |
23-02-2013 14:27 |
ยามอาทิตย์อัศดง..เหมือนชีวิตที่ดำรงอยู่ไม่นาน...
ถ้าเรามองเรื่องชาตินี้ชาติหน้าให้แคบเข้ามา...เมื่อโมงยามแห่งวันสิ้นไปก็เหมือนกันเราได้ตายไปแล้วชาติหนึ่ง...ก่อนนอน ก่อนตาย ทบทวนกันดีไหม..ว่าชาตินี้วันนี้ทำอะไรดีดีที่เป็นบุญกุศลบ้าง..หรือได้พัฒนาตนเองในด้านดีอะไรบ้าง...เพราะพรุ่งนี้ก็จะเหมือนวันนี้ หรือชาตินี้ ถ้าวันนี้ทำอะไรดีดีก็จะเติมเต็มแก่ตนในวันพรุ่งนี้ เหมือนว่าชาตินี้สร้างบารมีไว้ ชาติต่อไปก็จะสานต่อตามได้ทำและอธิษฐานตั้งปณิธานไว้..เช่นพระโพธิสัตว์เจ้าทั้งหมายที่มีเป้าหมายแห่งชีวิตที่แน่นอน แต่ถ้าเป็นปุถุชนก็ล้มลุกคลุกคลาน...แต่ถ้าเป็นอันธพาลก็มีชีวิตที่ไม่แน่นอนสุดแต่กิเลสคือความโง้เขลาจะจูงจมูกไป...ผ่านไปกี่วัน นานไปกี่ชาติก็ไม่ฉลาดขึ้น...
[attachment=7120]
[attachment=7121]
[attachment=7122]
[attachment=7123]
[attachment=7124]
[attachment=7125]
[attachment=7126]
[attachment=7119]
ระหว่างเดินทางไปปิดทองที่วัดไร่ดอน(เขากิ่ว)ถนนสายบ้านลาด ยามเย็น เห็นพระอาทิตย์อัศดง ผู้คนกลับจากนา นกกาบินสู่รังนอน...บรรยายกาศชนบท ดวงทิตย์สวย ๆ ยังมีให้เห็นอยู่เลยเก็บภาพนี้ไว้...
|
|