watkaeng |
26-10-2014 14:41 |
ชีวิตบรรดาพวกภัททวัคคีย์ ๓๐ องค์นั้น ตามหาสตรีในไร้ฝ้ายหนึ่งนางที่เป็นหญิงโสเภณีลักเอาเครื่องประดับหนีไป ได้ไปพบกับพระพุทธเจ้าที่จะเสด็จไปสู่อุรุเวลาเสนานิคม แม้การผ่านทางมาแห่งจอมบัณฑิตในห้วงเวลาสั้น ๆ กับคำถามสั้น ๆ ว่า "พวกเธอต้องการตามสตรีหรือต้องการตามหาตนเองดี" กลับเปลี่ยนชีวิตภัททวัคคีย์ ๓๐ องค์ไปตลอดกาล จากชีวิตเดิม ๆ บนกองเงิน กองทอง เสพสุขไปวัน ๆ โดยมิได้ทำประโยชน์แก่สังคม โดยไม่รู้จักตนเอง ว่า ตนคือใคร เกิดมาทำไม อะไรคือสิ่งที่มีค่าที่สุดที่ชีวิตควรจะได้รับ จนเมื่อได้พบพระพุทธเจ้า ยินยอมเปลี่ยนวิถีชีวิตอย่างศรัทธาและเต็มใจ ก้าวเดินไปสู่ปัญญา บนเส้นทางสายใหม่ ที่ใจไม่เคยคิดนึกมาก่อน.....แม้เหมือนไร้ค่าในสายตาคนทั่วไปเพราะอยู่แบบปอน ๆ ไร้บ้าน(อนาคาริก) ไร้อนาคต(ในสายตาชาวโลก)แต่ข้างในกับผ่องใสด้วยอริยธรรมมีพระนิพพานเป็นที่ไปอย่างเดียว ซึ่งต่างกับชีวิตชาวโลก หรือชีวิตเดิมๆ แต่ก่อนว่า.... เหมือนมีอนาคต มีความสุข สำรวย เสพสุข มีหน้าที่การงาน เป็นเชื้อพระวงค์ แต่ปั้นปลาย ชาติหน้า กลับไม่พ้นห้วงกรรมในวัฎฎสงสาร........ นี่คือต้นเรื่องแห่งการอนุญาตกฐิน ชีวินหนึ่งในหลาย ๆ ชีวิตที่น่าศึกษา เอาเป็นตัวอย่าง เปลี่ยนไปในทางดีเพราะ ..........."พุทธธรม" [attachment=10980]
[attachment=10981]
[attachment=10982]
[attachment=10983]
[attachment=10984]
|
|